Dalam rase berdebar menanti Syawal tahun ni,
rasa gembira masih ada..
Semalam, hati betul2 rasa sedih..
Mungkin benar, sy terlalu fikirkan..
Di ofis, ntah kenapa..
Sy dapat rasakan ada individu seolah2 sengaja mahu lukakan hati sy..
Sudah tentu perempuan...
Berkedudukan hampir dgn sy, dia sanggup kuatkan suara berbicara dgn colleague lain..
Mengenai anak.. orang tu da nak dapat anak lagi.. orang ni da nak dapat anak lagi..
Mungkin orang akan katakan, kebetulan je..
Ntahla..
Cuma, di saat dia berbicara hal itu, mujur sy mendengar radio melalui earphone..
Dapat jgak ditapis serba sikit..
Sy bertahan hingga balik..
Oh.. saya tak pernah titiskan air mata dihadapan org lain..
family pn jarang nampak air mata sy.. inikan org lain?
Bila sampai rumah.. Kemudian hubby balik..
Hubby tau sy bersedih sbb sy memang berwatsapp dgn dia di ofis..
Spt biasa, salam cium tgn dia..
Yer.. bila tgk muka hubby..
Satu2 "topeng" ketabahan mula tanggal..
Tak dapat elak rse sedih, sy terus menangis....
Mujur hubby masih steady..
As always, he comforted me....
Tp, dia tuturkan juga ayat tegas ni,
"D tak syg L ni.....kalo syg, D takkan peduli cakap2 org.."
"Kenapa nak kisah cakap org.. yg penting D tau kte mcmmana.. cukup kte tau kte bahagia, kn..?"
Sy tau.....
Tp, hati perempuan ni rapuh juga..
Insyallah, sy akan kuatkan hati,
senyum bahagia bersama hubby tatkala menghadapi saat2 sukar..
Tak dapat elak jika ada yg cuba lukakn hati ni..
Ape yg sy mampu, tiapkali dilukai, sy doakan dalam hati,
"Sekiranya benar niat orang itu utk lukakan hati ni, moga setiap keburukan yg die lemparkan menjadi kebaikan buat kami.."
Thank u Allah, Kau masih beri seorang suami yg setia di sisi... :)